Zoeken in blog
Blogcategorieën
Laatste Reacties
-
stoppen met rokenSnus is een manier om van het roken af te komen alleen...
-
A bot wrote thisthis article was written by a bot
Let op: Laatste dag voor bestellingen is 23 april om 23:59 uur. We blijven vragen beantwoorden en bestellingen verwerken totdat alles is afgehandeld.
De verkoop wordt gepauzeerd tot nader order vanwege het standpunt van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit over nicotinezakjes als voedingsmiddelen. De verkoop eindigt op 23 april 2023. Hoewel het betwisten van dit standpunt een optie is, zal GetSnus dit niet nastreven vanwege de betrokken risico's. Het bedrijf bedankt zijn klanten en moedigt hen aan om te bezoeken Pouch Patrol , een campagnesite voor nicotinezakjes in Europa. De aankondiging eindigt met het bedanken van klanten voor hun hulp bij het laten horen van hun stem aan de autoriteiten en politici. Natuurlijk laten we u weten als er iets verandert in het regelgevingslandschap.
Snus, een vochtig gemalen tabaksproduct, maakt al eeuwenlang deel uit van de Scandinavische cultuur. De precieze oorsprong ervan blijft echter een beetje een mysterie. Er wordt aangenomen dat deze verwennerij, die toen "snuiftabak" werd genoemd, voor het eerst opdook in Zweden in de 16e eeuw en aanvankelijk werd genoten door de hogere klassen.
De vroegste vermelding van snus dateert uit een in 1574 gepubliceerd boek genaamd "Oeconomia Ampla" In dit boek wordt snus "snoose" of "snoos" genoemd Interessant is dat de vroegste vermelding van tabak in Zweden dateert uit 1601, toen de douane in Stockholm de invoer van tabak en pijpen in het land registreerde. De term "snus" komt van het Franse woord "snuff", dat "snuiven" betekent In het begin van de 18e eeuw werd snus een populair tabaksproduct in Zweden. Een van de vroegst bekende verwijzingen naar snus komt uit een boek van Heresbach, die schreef over de voordelen van het product. Hij beschreef het als een soort tabak die "gekauwd of gesnoven kon worden" en beweerde zelfs dat het een "goed bewaarmiddel tegen de pest" was en kon helpen bij hoofdpijn.
Heresbachs bespreking van snus biedt onschatbare inzichten in de vroege geschiedenis van het product. Het is mogelijk dat snus al in gebruik was in Zweden toen hij zijn boek schreef, of dat hij het tegenkwam tijdens zijn reizen in het Midden-Oosten. Hoe dan ook, zijn schrijven herinnert eraan dat snus geen nieuwe uitvinding is, maar een product met een lange en fascinerende geschiedenis.
Snus werd niet alleen gebruikt als een stimulerend middel, maar had ook medicinale eigenschappen en werd vaak voorgeschreven door artsen voor verschillende kwalen zoals hoofdpijn, kiespijn en slechte adem. In deze periode werd snus gemaakt volgens traditionele productiemethoden, waarbij tabaksbladeren tot een fijn poeder werden vermalen en vervolgens gemengd met zout en andere kruiden zoals jeneverbessen of gemberwortel. Het mengsel werd vervolgens verpakt in kleine zakjes en liet het enkele maanden fermenteren voordat het kon worden geconsumeerd.
De traditionele productiemethode van snus bestond uit het zorgvuldig selecteren van hoogwaardige tabaksbladeren van plantages in heel Europa en Scandinavië; deze werden meestal boven een open vuur aan de lucht gedroogd en vervolgens tot een fijn poeder vermalen met speciale stenen molens die uit Nederland of Engeland werden geïmporteerd. Dit poeder werd vervolgens gemengd met zout, kruiden en specerijen, voordat het werd verpakt in kleine zakjes van stof of leer, die werden opgeslagen in koele kelders waar ze tot een jaar konden fermenteren, afhankelijk van het beoogde gebruik (d.w.z. bevochtigde snuiftabak of droge porties). Eenmaal klaar voor gebruik, knepen gebruikers stukjes snuif direct uit hun zakjes of goten ze wat op hun handen voordat ze het door hun neus inhaleerden, zoals vandaag de dag met normale neusinhalators gebeurt; als alternatief strooiden ze wat op voedsel zoals brood of gebak als ze van de smaak wilden genieten zonder het direct in hun longen te inhaleren.
Snus heeft een lange weg afgelegd sinds zijn introductie in de 16e eeuw. Hoewel de traditionele productiemethoden grotendeels onveranderd zijn gebleven, hebben snusfabrikanten het product in de loop der tijd verfijnd om het aantrekkelijker te maken voor moderne consumenten. Begin jaren 2000 introduceerde Swedish Match bijvoorbeeld een nieuw type snus genaamd "Göteborgs Rapé", dat is gemaakt met fijner gemalen tabak dan traditionele snus. Dit type snus is de afgelopen twee decennia steeds populairder geworden vanwege de zachtere textuur en het minder intense smaakprofiel in vergelijking met andere soorten snus. Bovendien experimenteren moderne producenten met verschillende smaakstoffen en ingrediënten zoals kruiden, specerijen en essentiële oliën om unieke smaakervaringen voor gebruikers te creëren.
Sinds het begin in Zweden eeuwen geleden, is snus nog steeds een van de meest populaire vormen van rookloze tabak in Scandinavië. In veel andere Scandinavische landen is het gebruik van rookloze tabak even hoog onder de bevolking - Noorwegen (33%), Finland (26%), Denemarken (25%).
De laatste jaren is er echter ook buiten Scandinavië een toename van de wereldwijde vraag naar snus; veel mensen buiten Noord-Europa verkennen het gebruik van snus als alternatieve nicotinetoedieningsmethode - dit is te zien aan de stijgende verkoopcijfers bij grote online winkels die in Zweden gemaakte producten overzee verkopen.
Hoewel veel mensen snus nog steeds gebruiken voor recreatieve doeleinden, zijn er ook beweringen dat het bepaalde medische voordelen kan bieden. Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat snus het risico op mondkanker kan verminderen in vergelijking met andere vormen van rookloze tabak. Daarnaast is uit onderzoek gebleken dat snus het verlangen naar nicotine kan verminderen bij mensen die proberen te stoppen met het roken van sigaretten. Tot slot zijn er aanwijzingen dat het gebruik van snus kan worden geassocieerd met lagere percentages hart- en vaatziekten in vergelijking met traditionele rookproducten. Tot slot elimineert het gebruik ervan ook alle risico's van passief roken die met sigaretten gepaard gaan, waardoor het een veilige optie is voor mensen die hun blootstelling aan schadelijke gifstoffen willen verminderen, terwijl ze toch kunnen genieten van nicotinetoedieningssystemen zoals e-sigaretten of vapingproducten.
Snus is er in twee soorten: losse bladen en geportioneerde zakjes. Losse snus is meestal gemaakt van fijngemalen tabaksbladeren die in kleine porties worden verpakt voordat ze onder de lip of op het tandvlees worden geplaatst. Geportioneerde zakjes bevatten vooraf afgemeten hoeveelheden tabak in afzonderlijke verzegelde pakjes die vervolgens kunnen worden geconsumeerd door ze gedurende langere tijd (tot enkele uren) tussen de bovenlip en het tandvlees te plaatsen. Beide soorten bieden hun eigen unieke voor- en nadelen wat betreft nicotinetoediening en gebruiksgemak; zakjes met porties zijn echter populairder vanwege hun draagbaarheid en gebruiksgemak
Beide soorten worden vaak recreatief gebruikt, maar ze kunnen ook bepaalde medische voordelen bieden, zoals vermindering van het verlangen naar nicotine of hulp bij het afvallen (vooral in combinatie met regelmatige lichaamsbeweging). Bovendien hebben sommige studies aangetoond dat het gebruik van beide soorten gedurende een langere periode het risico op bepaalde ziekten zoals mondkanker of hart- en vaatziekten kan verminderen in vergelijking met traditionele rookwaren zoals sigaretten of sigaren.
Samenvatting
Snus, een traditioneel Zweeds tabaksproduct, wordt al eeuwenlang gebruikt. De oorsprong ervan gaat terug tot de 16e eeuw, toen het voor het eerst werd ontwikkeld door Zweedse boeren als een manier om hun tabaksoogst te bewaren. Traditionele productiemethoden van snus bestonden uit het drogen en op smaak brengen van tabak, voordat het in kleine zakjes of doosjes werd verpakt voor gemakkelijk transport. In de loop der tijd is het gebruik van snus geëvolueerd van een gebruik op het platteland naar een toenemende populariteit in Scandinavië en andere delen van Europa.
Tegenwoordig: Snus blijft populair in Zweden en Noorwegen, en het gebruik ervan neemt toe in andere landen, vooral onder mensen die proberen te stoppen met roken. De verkoop en het gebruik ervan zijn echter nog steeds beperkt of verboden in veel landen over de hele wereld.
laat een reactie achter